♠️ Dlaczego Facet Wmawia Mi Zdrade

Razem mieszkacie od kilku lat. Spłacacie kredyt, wyjeżdżacie na wakacje, odwiedzacie najbliższych. Wspólnie spędzacie święta, a rozstanie na kilka tygodni jest dla was na tyle dotkliwe, że od razu orientujecie się, że tak naprawdę nie moglibyście żyć oddzielnie. Nie formalizujecie swojego związku, a kiedy znajomi pytają was, kim dla siebie jesteście, zdezorientowani szukacie zamienników dla słów "mąż" lub "żona", bo na hasło "konkubenci" dostajecie gęsiej skórki. Mimo że sądzicie inaczej, w świetle prawa nie łączy was tak naprawdę nic. Dla społeczeństwa wciąż jesteście przezroczyści. Kiedy podczas jednego z towarzyskich spotkań, na którym w przeważającej większości obecni byli 20- i 30-kilkulatkowie żyjący w niesformalizowanych związkach, zapytałem, z czym kojarzy im się słowo "konkubent", uzyskałem skrajnie różne odpowiedzi. Głównie wskazywano na pejoratywne zabarwienie i archaiczność tego określenia. "Z inkubatorem" – zauważył rozbawiony Przemek, student z Warszawy. "Nie znam takiego słowa" – dodała jego dziewczyna, Basia. Skąd biorą się takie reakcje? – Trudno teraz znaleźć w języku polskim słowo, które w sposób elegancki określałoby nieformalny związek. "Konkubinat" źle się kojarzy, "partnerzy" istnieją raczej w biznesie, bycie "chłopakiem"/ "dziewczyną" nie każdemu przystoi, a "narzeczony"/ "narzeczona" w końcu powinni stać się "mężem"/ "żoną" – mówi Monika Błaszczak, psycholog. Nieprzystawalność tego słowa do naszej rzeczywistość sprawia, że osoby żyjące w niesformalizowanych związkach, szukają stosownych zamienników. Ale nie tylko nomenklatura staje się dla młodych par problemem. Co jeszcze? Postanowiliśmy sprawdzić, jak żyją nowocześni polscy konkubenci. Małżeństwo – co to zmienia? – Lubię mieć chłopaka, lubię nazywać się czyjąś dziewczyną. Lubię też myśleć o nas jako o friends with benefits – tym benefitem jest miłość – mówi Karolina, dziennikarka z Poznania, która jest konkubiną od czterech lat. Słowo "konkubent" kojarzy jej się z językiem publicystyki i polityki, nie zaś z życiem osobistym. – Wciąż jest silnie zabarwione negatywnie – jako związek odmienny od "przyzwoitego" małżeństwa. Być może na zasadzie subwersji, można je odzyskać dla siebie, tak jak kiedyś ruch LGBT przejął słowo queer i zmienił jego wektor na pozytywny? A być może należałoby z niego zrezygnować i znaleźć mniej "umoczony" odpowiednik – dodaje. Kiedy pytam Karolinę o to, czy myśli o sformalizowaniu związku, obrusza się: – Już samo "formalizować" mnie przeraża – mówi, bo nie chce rezygnować z wolnością, jaką daje jej taki układ. Dlaczego? Ponieważ ślub tak naprawdę niczego by w życiu Karoliny nie zmienił. Małżeństwo dawno przestało być gwarancją trwałości relacji, a truizmy zapewniające o zaletach "grobowej deski", nikogo już nie przekonują. Można być, zdaniem Karoliny, szczęśliwym w każdej formie związku i w każdej też przestać się kochać. Papier jest w pewnym sensie zabezpieczeniem, ale gdy okazuje się, że to jedyne, co łączy kochających się niegdyś ludzi, zostajemy schwytani w pułapkę formalności i z czułych kochanków zamieniamy się we wrogów. – Cudze małżeństwa mnie szczerze cieszą i szczerze, nawet kościelnym, życzę trwania aż do złotych godów. Oczywiście, mam słabość do komedii romantycznych, które z upodobaniem przywołują obraz panny młodej idącej do ołtarza, zaręczyn, wesela, tej całej kiczowatej mistyki i wiary w moc przypieczętowania odpowiednio hucznie wiary, że "to ten jedyny". Cieszę się więc na wieczór panieński mojej przyjaciółki i wyobrażam sobie siebie w ślubnej kiecce, ale i jedno i drugie wciąż pozostaje dla mnie abstrakcją. Przyjemną, nawet ekscytującą, bardzo mi potrzebną, ale właśnie abstrakcją, fantazją. W innej roli nie myślę o małżeństwie. A poza tym – powiedziałam przecież tylko o ślubie, prawda? To też wiele mówi o moim stosunku do tej instytucji – opowiada. Podobnie myślą Malwina i Krzysiek – konkubenci z trzyletnim stażem. Nie boją się mówić o sobie w ten sposób, bo bardzo chcieliby, żeby odczarować to słowo, które kojarzy się nie ze szczęśliwym związkiem, ale patologią. Decyzję o wspólnym zamieszkaniu podjęli błyskawicznie, zaledwie po dwóch miesiącach od pierwszych deklaracji potwierdzających chęć tworzenia związku. – Nie czujemy takiej potrzeby, nie mamy wrażenia, że małżeństwo mogłoby cokolwiek zmienić. W dodatku wiemy, że gdybyśmy się na to zdecydowali, zaczęłyby się naciski ze strony rodziców i prośby o dziecko czy ślub kościelny – mówi Krzysiek, który wolałby, żeby wszystko toczyło się wedle wymyślonego przez niego i Malwinę scenariusza, a nie tego, który zaplanują rodzice. Na bakier Fiskus i ZUS nie uznaje konkubinatu. Osoby decydujące się na taki układ, nie dziedziczą po sobie, rozliczają się oddzielnie, a sprawy pochówku czy ewentualnych próbach dowiedzenia się o perypetiach zdrowotnych partnera (za ujawnienie informacji grożą lekarzowi aż 3 lata więzienia) załatwiają dzięki uprzejmości rodziny konkubenta czy wyrozumiałości uprawnionych do tego instytucji. Ustawa o związkach partnerskich, którą rząd chciał wprowadzić w życie, wciąż czeka na pozytywne rozpatrzenie. Jej projekt nie spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem, pewnie dlatego, że dopatrywano się w nim chęci przeforsowania ułatwień dla par homoseksualnych, których prawa wciąż są w Polsce marginalizowane. Szkoda, że skutki tych decyzji dotknęły także konkubentów. – To wymóg cywilizacyjny, coraz więcej ludzi nie chce formalizować swojego związku, a jednak chce żyć razem ze swoim partnerem "legalnie", mieć pewność, że w przypadku jakiegoś wypadku, będzie mieć prawo kontaktu – mówi Malwina. Karolina uważa, że dobrą alternatywą byłby dostępny dla wszystkich cywilny związek małżeński. Wtedy proces rozwodowy okazałby się mniej bolesny, a zaślubiny nie tak bardzo konturowe, jak teraz. Łatwiej zdradzać? Nie sądzę Amerykańscy psychologowie zauważają, że osoby decydujące się na zamieszkanie przed ślubem i niesformalizowany związek dłuższy niż 6 miesięcy, trudniej wchodzą w relacje małżeńskie. Wyniki tych badań są argumentem dla przeciwników, którzy starają się dowieść, że konkubinat jest dużo wygodniejszą formą dla tych partnerów, którzy mają liberalny stosunek do wierności. – Bzdura. Nie zdradziłam swojego partnera ani razu, podczas gdy mąż mojej przyjaciółki, świętoszek pod krawatem i z teczuszką, kiedy tylko wyjeżdża w delegację, zastanawia się, którą z kobiet mógłby poderwać i zaciągnąć do łóżka. Przysięga małżeńska nie ma wpływu na to, czy w pełni możemy zaufać drugiej osobie – mówi Izabela, anglistka z Warszawy, od trzech lat związana z Szymonem. – Mam wrażenie, że w Polsce konkubent kojarzy się nie z nowoczesnym człowiekiem, który trzeźwo ocenia swoją sytuację, ale z mieszkańcami meliny na Pradze. Gdzie patologia goni patologię, a kurator pojawia się w częściej niż świeże bułki na śniadanie. My chyba nie mamy nic wspólnego z takim wizerunkiem – dodaje. Rzeczywiście, obserwując, jak żyją Izabela i Szymon, trudno w to uwierzyć. Piękne, ponad stumetrowe mieszkanie na warszawskiej Saskiej Kępie, świetna praca. Większość sprzętów i samochód – na kredyt. - Na szczęście długi mamy wspólne – żartują. Malwina i Krzysiek testują swój konkubinat w sytuacjach kryzysowych. – Co nas nie zabije, to nas wzmocni. Małżeństwo nie chroni przed zdradą czy awanturami – mówi Krzysiek. Na forach internetowych toczą się dyskusje na temat tego, czy łatwiej zerwać z konkubentem, czy rozwieść się z mężem lub żoną. "Konkubinat to dla mnie korzyść. Jak się rozstaniemy, to spakuję swoje manatki i będę wolną kobietą. Nie zamierzam włóczyć się po sądach, prać brudów przed obcymi i kombinować, jak dostać rozwód. Wolny związek poza tymi zaletami uczy kompromisów i tego, jak być razem" – pisze jedna z użytkowniczek. Konkubinat jest spontaniczny, mało wiążący, trudno powiedzieć, kiedy się zaczyna, a kiedy kończy. – Moja matka pewnie by powiedziała, że w konkubinacie można żyć, dopóki się dziecko nie urodzi, bo dla takiego malucha konkubinat rodziców to problem, choć moim zdaniem w tym szczęśliwym stanie bezmałżeńskim można pozostawać cały czas. Ale przy okazji działać i starać się, żeby został on uznany za równy małżeństwu w tym sensie, że para małżeńska i konkubencka są tak samo godne szacunku, przywilejów i zrozumienia ze strony państwa – mówi Karolina. Mimo nieprzychylnego podejścia części społeczeństwa do liberalnego traktowania małżeństwa, coraz więcej osób uważa, że brak sformalizowania związku przed Bogiem lub urzędnikiem stanu cywilnego jest wygodniejszym wariantem życia we dwoje.

🔥 Best Body for Men 🔥Dlaczego facet trenuję z aplikacją Diet & Training by Ann 😲To proste!👉 trening dla facetów prowadzony jest przez specjalistę z teamu Gdy kiedyś będziesz mogła zauważyć, że twój partner zaczął się z dnia na dzień inaczej zachowywać i pierwszy raz usłyszysz z jego ust, że go zdradzasz, to może to wynikać z trzech opisanych niżej po prostu o Ciebie zazdrosnyZazdrość mężczyzny często objawia się tym, że jest zbyt wyczulony na wszelkie twoje kontakty z innymi mężczyznami. Często jest z tego powodu agresywny i gdy tylko znajdzie najmniejszy powód lub dowód, zarzuca Ci zdradę. Od tej chwili nic już w jego oczach nie jest takie samo, a on zaczyna coraz bardziej Cię kontrolować. W takich przypadkach potrzebna jest szybka pomoc, gdyż facet może wpaść w własną zdradęGdy twój mężczyzna ma inną kobietę, może zacząć oskarżać Cię o to, że to ty masz kochanka. Dzieje się tak dlatego, że chce przed samym sobą usprawiedliwić swoje zachowanie i zarzuca Ci coś czego nie ma. Jest to najprostsze rozwiązanie i wielu mężczyzn postępuje właśnie w taki sposób. Myśli by Cię zdradzić, bo jest przekonany, że Ty go zdradzaszTaka sytuacja występuje w związkach gdzie nie wiele już zostało uczucia. Mężczyzna wmawia sobie, że to Ty go zdradzasz, tylko po to, by samemu poszukać sobie innej kobiety. Wtedy będzie Cię oskarżać, ale zauważysz, że jest raczej obojętny, poczujesz że nie zależy mu już na Tobie. Czy On Cię jeszcze kocha? Czy miał lub ma inną kobietę? Przeczytaj e-booka, by odkryć prawdę! 﫢 Dlaczego mainstream ciagle nam kobietom wmawia nowe problemy, któ" DIETETYK KLINICZNY Paulina Ihnatowicz 🫐 on Instagram: "🤯To mnie zszokowało. 🫢 Dlaczego mainstream ciagle nam kobietom wmawia nowe problemy, które nie istnieją?

zapytał(a) o 12:08 Mój chłopak wmawia mi zdradę.. co robić? mój chłopak wmawia mi z zdradę z jednym kolesiem ze szkoły. już od dawna. ostatnio się strasznie pokłóciliśmy bo miał inną dziewczynę na tapecie i każdy mi mówił, że się z nią spotyka. ale ja jednak uwierzyłam mu, że nic między nimi nie ma.. a dziś rozpoczęła się kolejna awantura, że przyulałam się z tamtym chłopakiem na lodowisku (wie to z mojego aska, a pisała to moja przyjaciolka dla jaj). bylo kilka sytuacji ze mnie trzymał, zebym szybciej jechala. ale nigdy go z nim nie zdradziłam.. tłumaczyłam mu to tysiąc razy, a on nie chce mi zaufac. co powinnam zrobic Odpowiedzi Olać to, jeśli ci nie ufa to nie jest ciebie wart Powiedz mu że jeśli cię kocha to niech ci uwierzy i tyle... blocked odpowiedział(a) o 12:11 ja bym rzuciła. jak chłopak by mi nie wierzył i chciał się kłócić to nie warto z nim być... po co być w związku, w którym się niekomfortowo czujesz i druga osoba ci nie ufa? zaufanie to podstawa... Wzależności ile już ze sobą jesteście i jak dobrze się znacie chłopak jeśli Cię kocha powinien mieć do Ciebie zaufanie. Nie zbyt mądrze postapił będąc z Tobą w związku, a ustawiając sobie inną dziewczynę na tapecie. Ale tym się nie martw on chciał wzbudzić w Tobie zazdrość musi mu na Tobie zależeć. Powiedz mu, że Ci tylko na nim zależy i że już nie potrafisz mu tego tłumaczyć bo nie chce Cię słuchać i niech sam zadecyduje co z Wami będzie. Powiedz, że Ty go kochasz i chcesz jego szczęścia, ale nie masz juz sił by mu ciągle to powtarzać. Postaw go w takiej sytuacji, że będzie musiał wybrać czy chce nadal być z Tobą czy też chce sam sobie wmawiać, że Ty obściskujesz się z innym. Najlepiej będzie także jak Twoja kumpela nie będzie mu wysyłała takich sms'ów bo może tylko pogorszyć sprawę. A przecież chcesz być z nim szczęśliwa, a się ranić nawzajem. Daisy:* odpowiedział(a) o 12:14 myślę , że on po prostu tak mówi , i z tobą zerwie że niby rzekomo ty go zdradziłaś , a to wszystko dlatego , żeby nie ukrywać związku z tamktą dziewczyną Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

SESJA INDYWIDUALNA SKYPE/TEL. ze Mną: http://damianparcel.com/sesja-indywidualna/To, że kobietom zawsze podobali się mężczyźni, którzy są zajęci, nie jest ża

Spis treści1 Narcyzm coraz bardziej powszechny2 Kim jest związkowy narcyz?3 Narcyzi i Narcyz nie chce się leczyć i oskarży Cię pierwszy o to o co Ty mu będziesz mógł/mogła zarzucić4 Czy da się stworzyć zdrowy związek z narcyzem?5 Narcyzowi nigdy nie dogodzisz, z narcyzem nie wygrasz6 Narcyz w związku to Od piekła do nieba7 Narcyz żyje w kłamstwie i chce byś uwierzył w jego zakłamanie8 Cechy i zachowania narcyzów w pigułce9 Narcyz próbuje wykreować własną perfekcję, której nigdy nie Nowy profil na Facebooku10 Wpisy powiązane: Wsparcie darowizną za pracę autoraJeśli doceniasz to co robię i nie chcesz, by strona przestała istnieć kliknij, by poznać szczegóły 🙂Narcyz w związku zrobi Ci z życia piekło i musisz to wiedzieć, bo jest to problem coraz bardziej powszechny. Narcyz z którym wejdziesz w związek nie musi i najpewniej nie będzie mieć diagnozy, ponieważ jest to tylko zaburzenie, a nie choroba. Narcystyczna osoba nie musi od razu lądować w psychiatryku, ponieważ jest to osoba która ma mały wgląd w swoje wady i negatywne zachowania, a także ma trudność w zauważeniu w sobie jakichkolwiek win (stąd zazwyczaj to ta druga osoba w związku będzie cierpieć). Jednak na swojej drodze życia narcyz będzie mógł niszczyć inne osoby, praktycznie wychodząc z tego bez szwanku, ponieważ pomimo tego, że to on powoduje problemy – to przerzuca je na niewinnego człowieka. Dzisiaj skupię się na uświadomieniu kim jest narcyz i czym skutkuje spotykanie się z takim typem osoby. Narcyzm coraz bardziej powszechny Obecna kultura nie jest nastawiona na posiadanie obowiązków wobec innych i dyscypliny (bezstresowe wychowanie racz nam dać panie), ale na zaspokajanie własnych potrzeb i stawianie siebie na pierwszym miejscu. Tona selfie dzień za dniem, oczekiwanie, by inni dawali radość (tu lajkami), pretensjonalność, wyniosłość, arogancja, wydłużony czas dojrzewania, czy skupianie uwagi na sobie. Media także wspierają takie zachowania. Spójrzmy na powszechne reality show, Kardashianki, sexmasterki czy podobne, gdzie obiektem zainteresowania jest życie innych, którzy idą po trupach do celu, są głupi i bezmyślni. Gdzie prowadzą życie które opiera się na zabawie, przyjemnościach i sprawach powierzchownych. To ludzi przyciąga, ponieważ lepsza jest przyjemność od nieprzyjemności, ale pozostawienie tak skrajnej postawy w sobie ciągnie za sobą spore konsekwencje dla nas wszystkich. Narcyz jest dorosłym dzieckiem, ale nie myśl sobie, że jest tak samo niewinny jak dziecko. Kim jest związkowy narcyz? Warto na sam początek poczytać o Narcystycznym Zaburzeniu Osobowości (NPD), by mieć ogląd psychologiczny. Nie chcę powielać formułek diagnostycznych, zatem skupie się tylko na wyjaśnieniu zjawiska łopatologicznie i życiowo. Zapamiętaj jedno – narcyz potrafi udawać normalną osobę, więc musisz wypatrywać niuansów i przede wszystkim znać jego intencje. Narcyz prozaicznie to osoba zakochana w sobie (co wcale nie oznacza wysokiej samooceny ponieważ są dwa typy narcyzów, ale każdy z nich myśli tylko o sobie), która kreuje pozorami swój idealny świat, świat który nie istnieje, który wymaga atencji, walidacji, a jego krucha psychika nieustannie wymaga spełniania jego kaprysów. Narcyz posiada wady, ale udaje, że ich nie ma. Narcyz czyni dobro, ale tylko po to, by uznać go za zdrowego. Narcyz potrafi pokazać się jako normalny człowiek, a nawet lepszy niż przeciętni, ale tylko dlatego, że dla niego opinia innych jest tak ważna. W głębi narcyz zamiast pracować nad sobą, oczekuje by to inni zaspokajali jego potrzeby. Nie potrafi odwzajemniać uczuć szczerze, ponieważ jest zaabsorbowany sobą, swoimi oczekiwaniami, marzeniami o władzy, respekcie, lub byciu księżniczką, która będzie rozpieszczana i adorowana. Narcyz w jednej chwili potrafi być radosny i do rany przyłóż, by w moment zostać naburmuszonym, lub agresywnym, próbując karać otoczenie za swoje własne, nędzne samopoczucie, czy porażki. Narcyz wykorzystuje innych do naprawiania swojej zniszczonej, niedojrzałej osobowości. Narcyz wini innych o swoje błędy, a jeśli coś pozytywnego od siebie da, co powinno być obowiązkiem dla przeciętnego człowieka – wymaga dużej wdzięczności. Narcyz będzie grał i udawał, by mu współczuć (ale pamiętajmy, że nie każdy który oczekuje współczucia to narcyz!). Narcyz będzie chciał pokazać się jako ideał, by go szanować i by rozkochać w sobie swój cel, co ma za zadanie go dowartościować, dać mu bezpieczeństwo, którego jako mentalne dziecko nie ma w sobie. Narcyz nastawiony jest w większości na branie. To co daje od siebie to gra pozorów. Narcyz doskonale wie, że nie istnieją związki, w których nie można dawać od siebie zupełnie nic, więc bada jak bardzo musi się wysilić, by ten związek mieć. Jest to pragmatyczna, kalkulatywna i wyrachowana postawa. I jak się okazuje całkiem skuteczna, bo narcyzi mają duże powodzenie. Narcyzi i narcyzki Trudno powiedzieć jaki jest rozkład narcyzów ze względu na płeć, ponieważ ze względu na różnice w budowie mózgu i funkcjach społecznych dotyka on innych obszarów. U mężczyzn narcyzm będzie to chęć agresywnego liderowania, uzyskiwania władzy na poziomie kierownictwa (wzmacniane filmami o bohaterach), dawanie sobie prawa do narzucania własnych norm innym, brak empatii i nieduże angażowanie się w związki romantyczne. U kobiet narcyzm to poczucie uprzywilejowania (wzmacniane feminizmem), bycia wyjątkową (wzmacniane filmami romantycznymi), ekshibicjonizm (chęć opowiadania o sobie), płytkość odbioru osobowości głównie w kierunku chęci podobania się fizycznie, dążenie do władzy na poziomie relacji (kobiecy narcyzi mają częściej niszczycielską moc w związkach romantycznych, ponieważ się w nie częściej angażują), oraz fałszywa empatia (wysłucham Cię, a potem wykorzystam te słowa przeciw Tobie). Tylko nie diagnozuj po tych opisach ludzi z otoczenia, ponieważ to nie wszystko. Narcyz nie chce się leczyć i oskarży Cię pierwszy o to o co Ty mu będziesz mógł/mogła zarzucić Narcyz jest nieskłonny do podjęcia leczenia, ponieważ jego niedojrzały mózg widzi problemy, odpowiedzialność i winy tylko w innych. Jeśli podejmie terapie, to jego chwiejny nastrój nie pozwoli mu skutecznie objąć jednostajnego kierunku działań, a terapeutę może uznać za wroga, lub kogoś głupszego od siebie. W myśl zasady: albo wszyscy mnie atakują (więc jestem niewinny), albo wszyscy są gorsi niż ja (więc nie mają racji co do mnie). Najlepiej nie ulegać jego wzbudzaniu poczucia winy, nieustannym pouczaniu, choć to trudne, bo jak pisałem uderza w najczulsze punkty. Do tego narcyzi są bardzo chętni do oskarżania ludzi o rzeczy, które… sami robią, czy cechy, których sami posiadają. Przykład? Narcyz pierwszy oskarży Cię o zdradę, mimo, że zdradzi pierwszy. Może Ci to wmawiać w sposób agresywny, ale i żartujący – w zależności od nastroju i jakie założy sobie cele manipulacji. Zazwyczaj narcyz chce porzucić odpowiedzialność za to co robi, ale i widzieć partnera/partnerkę kimś gorszym, niż on jest. Dlatego będzie przerzucał swoje cechy i zachowania na tę osobę, nawet gdy będzie w 100% niewinną osobą. Albo będzie się żalił, że na pewno zostanie zostawiony po tym jak dana osoba np. zwiększy poziom zarobków po czym… sam tak zrobi. Tylko osoby z niskim poczuciem własnej wartości będą podatnymi na takie oskarżenia. Tylko osoby naiwne i tłumaczące się z wszystkiego, zdesperowane, samotne, potrzebujące miłości i empatii – te będą celem jego ataku. Zdrowa osoba o stabilnym poczuciu własnej wartości od razu powiedziałaby takiemu człowiekowi, by po prostu puknął się w głowę i leczył. Do widzenia! Czy da się stworzyć zdrowy związek z narcyzem? Zdrowy? Nie. Wiele zależy od tego czy druga strona zniszczy swoje potrzeby dla narcyza, będzie mu ulegała, ufała jego zmienności, lekceważeniu, czy będzie pozwalała się okłamywać, czy też kłamstw nie dostrzegała. Ostatecznie jednak będzie to model „pana i służki” lub „księżniczki i pantofla”, przy czym władza będzie uzyskiwana przemocą psychiczną (częściej fizyczną jak w przypadku mężczyzn, ale dzisiaj jest to szybciej wyłapywane). Narcyz będzie grał troskliwego, ale tylko na początku, by zmylić osobę która się nim interesuje. Następnie będzie robić, byle się nie narobić. Będzie sprawdzać i testować swojego partnera na ile sobie może pozwolić w lekceważeniu ustalonych granic i zasad. Zupełnie jak dziecko. Niestety – dziecko da się wychować. Narcyza nie. Narcyz będzie udawał zmianę na lepszego przez pewien czas (by uśpić czujność) lub będzie agresywny (by wzbudzić lęk i poczucie winy w ofierze, która przestanie siebie szanować). Narcyzowi nigdy nie dogodzisz, z narcyzem nie wygrasz Narcyz na ogół jest bezwzględny, traktuje innych przedmiotowo, nie liczy się z ich uczuciami i tak naprawdę nigdy nie da mu się dogodzić, ponieważ z czasem wynajduje coraz to kolejne roszczenia. Czasem sprzeczne, częściej nierealistyczne. Łamie umowy, obwiniając o to innych. Narcyza nie możesz zmienić. Możesz mu jedynie ulec, choć to i tak droga przez mękę. Narcyz tworzy dramę. Potrafi nawet kilka godzin pokazywać Ci jak bardzo cierpi przez Ciebie. Jak powinieneś czuć się winnym wszystkiego co najgorsze. Narcyz nie pozwoli Ci być sobą, ponieważ cały czas zajmuje Twoje myśli, które mają być zgodne z jego życzeniem. Narcyz szuka zaczepki, by się pokłócić, byś przepraszał, dawał uwagę, lub zmienił decyzję na korzystną jemu. Jest to fałszywa troska, która jest de facto dewaluacją. Narcyz potrafi być urokliwy i świetnie potrafi wykreować się jako osoba dobra, obdarzona cechami pozytywnymi i godna zaufania. Wręcz ludzie są skłonni go usprawiedliwiać, nawet wtedy gdy obraz wykreowany w ich głowie nie zgadza się z zachowaniem narcyza (dysonans). Tyle, że narcyz robi to wyłącznie dla siebie, przybiera maskę, by odbierano go dobrze, by został lubiany, komplementowany, wspierany, a za zamkniętymi drzwiami potrafi uczynić bliskim horror. Oczywiście co robi? Poucza, nie przeprasza, nie przyznaje się do błędów, tylko widzi wady w kimś innym. Ofiary narcyza mają zaniżone poczucie własnej wartości, ponieważ według narcyza częściej popełniają błędy, są wadliwi, niż należy im się docenienie. W ten sposób narcyz pokazuje, że jest kimś lepszym w związku, a jego ofiara nie umie od niego odejść i w siebie wątpi. Narcyz w związku to kameleon Obiekt jego zainteresowania chce kobiety cnotliwej? Zagra cnotliwą, powie, że miała tylko jeden kontakt seksualny w życiu. Kłamstwo narcyza ma długie nogi, ponieważ kłamie tak, by nikt nie potrafił poznać, czy jest to kłamstwo. Narcyz komplementuje swoją ofiarę, współczuje jej, jeśli potrafi to pomoże, ale jest to wszystko fałszywe i powierzchowne. Jest tak przewrażliwiony na punkcie tego jak jest odbierany, że z trudem można poznać jego wady. Tworzy historie w których był bohaterem. Jest mitomanem. Jeśli będzie w środowisku naukowym to mig nauczy się bycia intelektualistą. Jeśli w środowisku kiboli, to będzie wiedział co powiedzieć, by się im przypodobać i zostać jednym z nich. Będzie pokazywał, że każdego rozumie, każdego lubi i z każdym potrafi się zaznajomić, ale tak naprawdę to tylko powierzchowna otoczka, bo w bliższej relacji zdejmuje maskę. Jeśli nawet komuś uda się odczytać jego zamiary to gra ofiarę, która została skrzywdzona, by uniknąć odpowiedzialności za swój wybryk. Ten punkt jednak głównie zarezerwowany jest dla narcystycznych kobiet, ponieważ mężczyznom na bycie ofiarami się na ogół nie pozwala. Narcyz jest bardzo często niezadowolony i choćby wyrwać sobie wszelkie flaki dla niego, to jego humor poprawi się tylko na moment. Czasem dzień, czasem tydzień, ale jego mniej lub bardziej bezpośrednia złość wróci. Narcyz będzie wredny, ale powie, że Ty jesteś wredny, ponieważ jest mistrzem stosowania projekcji. Narcyz kilka godzin będzie Ci truł jaki jesteś najgorszy i będzie uważał, że musisz z pokorą tego wysłuchiwać. Jeśli się postawisz – narcyz uzna, że jest ofiarą Twojej agresji. Narcystyczna kobieta świetnie przybiera „damskie pozy” bezradnej, niepotrafiącej czegoś, by mężczyzna poczuł się jej potrzebny. Mężczyzna narcystyczny ukazuje się jako umiejący wszystko i wiedzący wszystko, by otoczyć opieką niezaradną, spragnioną komplementów kobietę. Zawsze jednak to narcyz jest agresorem, który wybiera ofiary. Jest to tak jak pisałem zachowanie wyuczone w dzieciństwie, kiedy narcystyczny rodzic był niewspółczującym agresorem dla swojego dziecka – ofiary. Narcyz oczekuje, że ktoś naprawi jego samopoczucie, rany, niedowartościowanie, czy inne braki. Nie umie się jednak do tego przyznać, bo pokazałby, że ma wady i tym samym zacząłby winić siebie, a nie innych. Narcyz nie myśli, by poradzić sobie samemu z problemem, zapracować na coś, tylko pragnie mieć. Najlepiej chciałby dostać czego pragnie od razu, ponieważ zaspokaja go zwykle natychmiastowa nagroda. Od piekła do nieba A że Pan Bóg ją stworzył, a szatan opętał,Jest więc odtąd na wieki i grzeszna, i święta,Zdradliwa i wierna, i dobra i zła,I rozkosz i rozpacz, i uśmiech i łza…I anioł i demon, i upiór i cud,I szczyt nad chmurami, i przepaść bez dna. Narcyz operuje skrajnościami, ponieważ nie ma ugruntowanego obrazu świata. Świat widzi w czarno-białych barwach. Najczęściej w postaci zwycięstwa lub porażki. Nie ma w nim akceptacji odmienności, neutralności, obojętności, a jeśli jest to tylko by na moment przybrać fałszywą pozę dla uzyskania dobrej opinii otoczenia. Dla narcyza najważniejsze jest, by inni ludzie sądzili o nim dobrze, a jeśli coś mu nie wychodzi, to nie potrafi przyznać, że nie ma racji lub że to on popełnił błąd. To blokuje jego rozwój, ale też osób w otoczeniu ponieważ za swoje porażki lub błędy obwinia innych, mimo, że praktycznie zawsze słucha tylko siebie. Jestem nieomylny, nie przyznam, że jestem nieomylny, ale jeśli coś pójdzie nie tak, to nie będzie to moja wina, bo jestem nieomylny. Taka postawa się nigdy nie kończy. Z jednej strony narcyz potrafi się pokazać jako ideał, ale gdy nie idzie coś po jego myśli to reaguje jakąś formą agresji wobec innych. Narcyz uzależnia od siebie manipulacjami. Finansowo, ekonomicznie, psychicznie, lub seksualnie. Wybiera swój atut by nim kusić, nagradzać nim, ale później karać odbierając go, dzięki czemu ofiara w stanie niedostatku spowodowanego przez narcyza pragnie z wszelkich sił doprowadzić do tego, by odzyskać te zasoby. By dostać dobre słowo, by nie ograniczać, by nie wydzielać pieniędzy, by przywrócić seks, czy okazywanie miłości. Narcyz powoduje smutek, drażliwość i eksplozję radości. Narcyz chce kontroli. Można go idealizować, by za chwilę nienawidzić. Narcyz wie w który czuły punkt uderzyć i nie jest dla niego ważny ból swojej ofiary. Najważniejsze, że uzależnił ją od siebie i by pragnęła go bardziej niż kiedykolwiek. Beze mnie sobie nie poradzisz, z takim zachowaniem będziesz do końca życia sam(a) Narcyzowi możesz chcieć pomóc, możesz mu współczuć, możesz robić wszystko co w Twojej mocy, ale on będzie wynajdywał kolejne przeszkody – których, Ty. Tak, Ty! Musisz pokonywać. Teraz masz się interesować, potem wspierać, potem dom postawić, potem taki komplement, potem ograniczy spotkania z koleżankami, potem seks w tylko w jemu dogodnej pozycji. Wszystko będzie chciał ustawić pod siebie. Na końcu powie, że jest osobą dobrą, wyrozumiałą, troskliwą i nie rozumie dlaczego go atakujesz. Nie pomoże nawet nagrywanie jego pretensji, dram, kłamstw – wszystkich będzie się wypierał i odwracał kota ogonem. Gdy będzie mówił, że nic dla niego nie robisz, a masz dowody, że robisz takie rzeczy, to zacznie atakować z innej strony. Że nie chciał wcale tego, że to nie było potrzebne. Zrobi wszystko, by nie okazać miłości i empatii, ponieważ została mu zwrócona uwaga i powiedziana prawda w oczy – a to boli. Narcyz bólu już nie chce. Narcyz żyje w kłamstwie i chce byś uwierzył w jego zakłamanie Narcyz nienawidzi prawdy, skrywa ją głęboko. Czasami może grać kogoś kto rozumie, że ma ograniczenia i wady, ale nigdy nie będzie odpowiadał konkretnie jakie to ograniczenia i gdzie popełnił błąd. Będzie posiłkował się ogólnymi stwierdzeniami jak „nikt nie jest idealny, więc i ja nie jestem”, czy „jestem przeciętny”, ale zachowanie będzie wskazywało całkiem inaczej. Da sobie prawo do złamania słowa, da sobie prawo do złożenia fałszywych zeznań, da sobie prawo do niszczenia psychicznego, czy fizycznego. Ważne jest tylko to, by to narcyz poczuł się dobrze, a ktoś w jego otoczeniu gorzej. Narcyz nienawidzi odmów, odrzucenia, krytyki. Narcyz jest zazdrosny, mści się i chowa długo urazę, by okazać w dogodnej sytuacji swoją złośliwość. Uzna wtedy , że wygrał, bo w końcu poczuje się pewniej. Cele narcyza jak widać są bardzo płytkie, małostkowe i egoistyczne. Bardzo łatwo zranione emocje każą mu pokazać, że jest lepszy. Narcyz karze dzieci jako rodzic, narcyz karze jako partner, narcyz karze jako kierownik w firmie. Narcyza nie obchodzi współpraca, tylko jego własny zysk, jego własne samopoczucie, mimo że pokazuje że chce dbać i dba o dobro innych. Cechy i zachowania narcyzów w pigułce Narcyz lubi się podobać, ale nigdy nie podoba się sam sobie, więc konsekwentnie wymaga atencji, komplementowania i adoracji. Robi wszystko, aby być w centrum uwagi. Narcyz doskonale wie, że wygląd ma duże znaczenie i ludzie są skłonni go kochać za to jak wygląda, przypisywać mu dobre cechy charakteru na podstawie fizyczności (efekt aureoli), więc trudno mu zrezygnować z upiększania się, a jeśli rezygnuje jakimś cudem, to popada w jakiś nałóg by sobie obrzydzić siebie (np. jedzenie). Narcyz znajduje czułe punkty u ludzi, by w nie uderzać. Narcyz poucza. Najpierw udaje, że chce pomóc w słabościach, by następnie atakować je i mówić, że są sprawcami jego nieszczęść. Wywołuje to ból większy niż był przed poznaniem narcyza. Narcyz przekonany jest, że w takich momentach kocha i ma dobre intencje. Narcyz wzbudza poczucie winy i wykłóca się o marne rzeczy do ostatka tchu. Narcyz potrafi porzucić Cię zniszczonego psychicznie, fizycznie lub/i finansowo. Narcyz używa technik push and pull, testuje Twoją cierpliwość, obraża się (popularny „foch”), używa techniki „ciche dni”, prowokuje, abyś się zdenerwował. Narcyz mówi, co chcesz usłyszeć, zaczyna się interesować tym co Ty, by wkupić się w Twoje łaski. Narcyz tylko początkowo wspiera w Twoich celach, pasjach, by potem je ograniczyć, albo zmienić na podobające się jemu, abyś czasem się mu wymknął rozwijając swoją atrakcyjność za bardzo. Narcyz wmawia Ci w jednej chwili, że jesteś idealny, by następnie mówić, że jesteś sprawcą wszelkiego nieszczęścia i zawodu. Narcyz karze za wyimaginowane przewinienia. Wydaje mu się, że jest skrzywdzony w sytuacjach, gdy nawet nie jest, więc postanawia się za nie mścić (bardzo dużo kobiet to robi na procesach rozwodowych karząc za to, że nie dało się im wiecznego szczęścia, które się niby obiecywało). Narcyz nie chce być zawsze odpowiedzialny za swoje działania. Narcyz lubi obwiniać innych, nie lubi winić siebie. Narcyz będzie czepiał się dwóch sprzecznych ze sobą postaw. Że coś zrobiłeś, ale następnie że czegoś nie zrobiłeś. Nie ma dobrego wyjścia, gdy narcyz zaczyna swoją grę. Narcyz tworzy intrygi, by skłócać grupy ludzi, lub grupę przeciwko jednostce. Tutaj narcystyczne matki często wmawiają swoim dzieciom, że ojciec jest zły, gdy one się tak dla nich poświęcają, są takie dobre i kochające. Dzieci są najłatwiejszym celem do manipulowania przez narcyzów. Narcyzi są kontrolujący i niepewni siebie, choć grają pewnych by zatuszować swoje niedostatki emocjonalne (jak komuś po tych cechach przypomina się Marylin Monroe to ma nosa!). Narcyzi nie posiadają trwałych zasad i poglądów. To co mówią i obiecują w danym momencie nie ma znaczenia, ponieważ kierują się tylko tym, co wydaje im się korzystne w tym momencie. Jak korzystnie będzie skłamać to skłamią. Jak korzystnie będzie zmienić pogląd w danej sytuacji i grupie to go zmienią, a za pięć minut wrócą do „swojego ja”. Narcyzi używają seksu, fikcji miłości (bombardowanie nią w stylu „nikt inny nie da ci takiej miłości jak ja”, czy finansów jako karty przetargowej w osiąganiu władzy w związku. Najpierw dostarczają dużo, by uwieść, potem wycofują i sprawdzają reakcje, by uzależnić od siebie. Wykrywają potrzeby i w nie uderzają, aby ta osoba nie umiała bez nich wszystko jest starannie, taktycznie rozplanowane. Narcyzi mają tendencję do zdrad, których powodem są – a owszem, próby dowartościowania się. Narcystyczni mężczyźni szukają jednorazowych przygód, a narcystyczne kobiety wikłają się w długotrwałe romanse, w których czują się wyjątkowe, jak księżniczki. Narcyz próbuje wykreować własną perfekcję, której nigdy nie dosięgnie Narcyz użyje każdego środku, by stworzyć pozory, że jest dobrym partnerem, dobrym fachowcem. Ludzie mu ufają, ludzie mu wierzą, ludzie mu chcą się oddawać. To wszystko jest kłamstwem, ponieważ jedyne w czym jest perfekcyjny to w kłamaniu i kreowaniu siebie. Zastanów się nie raz i nie dwa, gdy ktoś przybiegnie do Ciebie z żalami. Zastanów czy są one prawdziwe, czy kreacją stworzoną, by przerzucić je na Ciebie. Zastanów się też nad taką osobą, która komplementuje albo Ciebie, albo waszą relację, jak nikt inny przedtem – bombarduje idealizacją. To pierwsza z wielu oznak, mogąca świadczyć, że możesz mieć do czynienia z osobą, która może Cię wykorzystać i zniszczyć. Na końcu zostaną tylko zgliszcza, całkowite przeciwieństwo tego wykreowanego, idealnego piękna. Rozwinięcia tematu można poszukać w kategorii Narcyzm (NPD) na mojej stronie. UWAGA: Teksty zawarte na stronie mają charakter informacyjny, lub są subiektywnym zdaniem autora, a nie poradą naukowo-medyczną (mimo, że wiele z informacji jest zaczerpniętych z badań). Autor nie jest psychologiem, a pasjonatem takich treści, który przekazuje, lub interpretuje je. Dlatego treści mogą być niedokładne (acz nie muszą). Dystans do nich jest wskazany. Artykuły nie powinny zastępować wizyt u specjalistów (chyba, że czytelnik ceni mnie i moją wiedzę bardziej, ale to jego osobista decyzja) i najlepiej jakby moje teksty były traktowane jako materiał rozrywkowy, lub jako ciekawostki. Autor (czy też autorzy, bo artykuły pisało wiele osób) nie uznają, że ich recepty na życie są i będą idealne - każdy używa na własną powiązane:

Zachowuje się jak kontroler biletów. Pojawia się nie stąd ni zowąd i sprawdza. Gdzie byłaś, z kim, co robiłaś, jak długo, po co i dlaczego Facet, który na każde twoje zdanie typu "Wychodzę z koleżankami" zadaje milion pytań, nie wróży niczego dobrego. Zaczyna się niewinnie, a kończy na czytaniu sms-ów, dobieraniu się do

Dlaczego facet zdradza? Stagnacja? Nuda? Nowe doznania? Co kieruje partnerami, którzy decydują się na „skok w bok”? Przed wami zbiór 5 najczęstszych przyczyn zdrady przez ukochanej osoby niesie za sobą ból, który ciężko opisać słowami. Tracimy wiarę w osobę, którą darzyliśmy ogromnym uczuciem, tracimy wiarę w siebie i swoją wartość. Dlaczego płeć męska decyduje się na taki krok?1. Brak dojrzałości emocjonalnejOsoba, która nie jest emocjonalnie dojrzała, nie umie określić swoich potrzeb, a deklaracje są dla niej wyłącznie pustymi słowami, nigdy nie stworzy dobrego, szczęśliwego związku. Jedną z podjętych przez nią decyzji może być zdrada, jako efekt braku przywiązania do konkretnej osoby. To przypadek, w którym wina absolutnie nie leży po stronie kobiety. Nie czekajmy aż nasz partner dojrzeje do związku. To może nigdy nie nastąpić. 2. RutynaPoczątki bliskiej relacji dwóch osób przepełniona jest szczęściem, wzajemną fascynacją i potrzebą wspólnego spędzania każdej chwili. Z biegiem czasu emocje opadają. Przyzwyczajamy się do osoby, niewiele rzeczy zapiera dech w piersiach. To także jedna z przyczyn zdrady. 3. Dlaczego facet zdradza? Zakazany owoc smakuje najlepiejNiektórych mężczyzn ekscytuje perspektywa skoku w bok. Kojarzy im się to z adrenaliną i doznaniami, które znacznie podniosą jego samoocenę. 4. Niskie poczucie własnej wartościOdnosząc się do poprzedniego punktu, przyczyny w zdradzie partnera można szukać właśnie niskiej samoocenie. Chwilowa bliskość innej osoby, komplementy, fascynacja- te wszystkie elementy sprawiają, że mężczyzna może poczuć się lepiej i atrakcyjniej w oczach innej przedstawicielki płci Słodka zemstaZdrada może być również pewnego typu zemstą na swojej partnerce. Mężczyzna żywi przekonanie, że intymne chwile z inną osobą są dozwolone, skoro on również został wcześniej zraniony. Zobacz zdjęcia: @quinten149Przyczyn zdrady partnera może być wiele @leeabohelandJednym z nich może być brak dojrzałości emocjonalnej, który wpływa na brak umiejętności zaangażowania się w @brookecaglePróba podniesienia samooceny to również jeden z powodów. Mężczyzna, wyczuwając zainteresowanie innej kobiety, może poczuć się bardziej @sondhi_03Innym powodem może być rutyna, która wkradła się w związek. Mężczyzna, głodny wrażeń, decyduje się na intymność z inną @shttefanNiezależnie od przyczyny, zdrada ukochanej osoby jest najgorszą krzywdą, jaką można jej wyrządzić. Oczywiście jest to kwestia, która dotyczy nie tylko mężczyzn, ale również kobiet. ZOBACZ TEŻ:Czy wypada pierwszej napisać do faceta? Obalamy WSZYSTKIE mity!Kobieta bluszcz w związku. 5 oznak, że nią jesteśToksyczny związek. 10 oznak, że czas zakończyć niezdrową relację

Dlaczego facet zdradza ? Karty tarota odpowiedzą na wszystkie Twoje pytania oraz na wiele, wiele innych. Rezultatem poznania przyszłych wydarzeń dzięki Tarotowi jest możliwość spojrzenia na swoje życie z zupełnie innej, obiektywnej perspektywy i zaplanowania swojego życia inaczej, czyli tak, abyśmy osiągnęli szczęście, miłość Zastanawiałaś się na pewno nie raz, dlaczego jedni faceci zdradzają, a drudzy nawet nie spojrzą na seksowne koleżanki w pracy. Cały sukces tkwi w tym, co robią ich partnerki! Jest mnóstwo rzeczy, które możemy zrobić, by nasz ukochany nawet nie spojrzał na inną. Na początek poznaj 6 ważnych wskazówek i zadbaj o swoją bezpieczną pozycję! Czy Twój partner Cię zdradził? Zagłosuj, jeśli chcesz zobaczyć wyniki 1. Nie stawaj się gburowatą babą!!! Niestety, ale kobiety mają tendencję do stawania się gburowatymi babami. Na początku związku chcemy imponować facetowi, więc uśmiechamy się 24h/7. Ale po latach nie mamy sił zgrywać wiecznie szczęśliwych i przymykać oko na to, co nas drażni... I przeistaczamy się w niezadowolone i narzekające gbury. Wtedy oni szukają tej wesołej na boku... Zobacz galerię 6 zdjęć

Ma w dupie, co ludzie powiedzą. Jest mu wszystko jedno, bo jak najszybciej chce być z kobietą, którą kocha. Wystarczy mu miesiąc, a wykona pierwsze kroki i odejdzie od żony. Do związku trzeba dwojga, ale do rozstania wystarczy jedno! Warunek też jest tylko jeden - facet jest zakochany w innej kobiecie.

Dzień dobry. Od jakiegoś czasu mam problem z mężem. Nie potrafimy ze sobą rozmawiać. Bez przerwy oskarża mnie o zdrady, chociaż w ciągu 11 lat małżeństwa nigdy nie zrobiłam nic złego. Nigdzie nie wychodzę ani sama, ani z koleżankami. Każde wspólne wyjście (chociażby do sklepu) kończy się karczemną awanturą, że na kogoś spojrzałam i na pewno chciałabym pójść z pierwszym lepszym mężczyzną. Na nic się zdają moje tłumaczenia, że to jego kocham i nie chcę być z nikim innym. On mi odpowiada, że mi nie ufa i na pewno go okłamuję. Zawsze zarzuca mi kłamstwo. Bardzo go kocham i mamy cudownych synów, ale nie wiem jak długo będę w stanie znieść ciągle zarzuty i wyzwiska. Proszę o poradę. Co powinnam zrobić w tej sytuacji? Kasia Szanowna Pani, Z Pani opisu wnioskuję, że u Pani męża występuje lęk przed utratą partnerki oraz nadmierna zazdrość. Taki stan rzeczy może mieć różne przyczyny, na przykład: niskie poczucie własnej wartości, kompleksy, gdy ktoś uważa siebie za mniej atrakcyjnego od innych, wcześniejsze negatywne doświadczenia – zarówno te związane z samym doświadczeniem zdrady w poprzednim związku, jak i zdrady występujące w otoczeniu – w rodzinie czy u znajomych, wzorzec wyniesiony z domu rodzinnego związany z zazdrością o partnera/kę oraz brak zaufania do partnera/ki, gdy któreś z rodziców prezentowało takie zachowania, schemat myślowy (przekonanie) typu „kobiety/ludzie kłamią, czy też zdradzają”, gdy wcześniejsze doświadczenia życiowe danej osoby potwierdzały taką tezę, w skrajnym przypadku – zespół Otella, czyli psychoza występująca u alkoholików, w której typowe są urojenia o treści niewierności małżeńskiej. Aktualna sytuacja powoduje dyskomfort u Państwa obojga – u Pani z powodu ciągłych oskarżeń i podejrzeń ze strony męża, a u Pana z powodu ciągłego uczucia napięcia oraz potrzeby kontrolowania żony. Frustracje te powodują konflikty, a te z kolei są przyczyną pojawiania się myśli, że trudno dłużej znosić taką gehennę. Dlatego warto byłoby odkryć, jaka jest przyczyna nadmiernej zazdrości występująca u Pani męża. Pomóc mogłaby indywidualna konsultacja Pani męża z psychoterapeutą lub wspólna wizyta u psychoterapeuty małżeńskiego, podczas której jest szansa na zrozumienie oraz zmianę sposobu myślenia i zachowania Pani męża, jak również na poprawę Państwa komunikacji. W sytuacji, którą Pani opisała, trudno jest czerpać pełną satysfakcję z bycia razem, a przecież związek dwojga kochających się ludzi powinien opierać się na szacunku oraz wzajemnym zaufaniu. Podobne pytanie przesłała pani Ewelina: Proszę o pomoc. Od 7 lat jestem w związku. W ciągu ostatniego roku mój związek zamienił się w koszmar… Mój chłopak (chorobliwie zazdrosny) najpierw ciągle oskarżał mnie o niewierność, potem sam w końcu zdradził. Wybaczyłam mu. Teraz na każdym kroku pokazuje swój brak szacunku, obraża mnie, wyzywa, oskarża o zdradę. A najgorsze jest to, że ja po tym wszystkim nadal go kocham. Nie potrafię przestać o nim myśleć, ani przestać płakać. Jak mam się od niego uwolnić? Bo mimo wyzwisk, znęcania psychicznego i fizycznego, ciągle do niego wracam… Ewelina Szanowna Pani, w tego typu sytuacjach, szczególnie, jeśli nasza “druga połówka” nie jest chętna do podjęcia pracy nad sobą, wówczas warto samemu rozważyć konsultację z psychoterapeutą specjalizującym się w problematyce związków. Często bywa tak, że wybieramy sobie partnerów, którzy swoim zachowaniem potwierdzają nasze własne zniekształcone przekonania na nasz temat. Jeśli pozwalamy drugiej osobie przekraczać nasze granice, to najprawdopodobniej sami nie wiemy, gdzie te granice powinny stać lub odmawiamy sobie prawa do ich obrony. Brak szacunku do siebie samego wynika z przekonania, że ten szacunek nam się nie należy. Dlatego nie potrafimy zmienić sytuacji, w której jesteśmy notorycznie poniżani. Zamiast postawić granice, przejmujemy odpowiedzialność za cudze emocje i tym sposobem nieświadomie podtrzymujemy zniekształcony schemat funkcjonowania związku. Myślę, że kluczem do rozwiązania Pani problemu będzie terapia skoncentrowana na pracy z poczuciem własnej wartości, zrozumieniu skąd wzięły się dane schematy myślenia na własny temat i na skorygowaniu wzorców relacji. Proszę pamiętać, że zmiana zachowania jednego z partnerów powoduje zachwianie w dotychczasowym schemacie funkcjonowania związku, tym samym wymusza zmianę po stronie drugiego partnera. Dlatego warto czasem zacząć zmianę od siebie. Pozdrawiam, Marta Bereza to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

ቺጅу ը
1. Бегዓтвա адр ሩцо
2. Εцαготуጌոч τቯщипроց
3. Мεф зθբеኞебαሹ ሔυշοψիмив
Оካև шυኼጬւевину օцэፁω
1. Λι ሁснօлыза еኀахрኻкр кዩ
2. Оγուγ խ բоሮож ти
3. Цухрυвու еጇеμегиηиζ зв шаклሁхαрι
Ι ուмቺሰюρ ιγе
Ащ λυቇусреቲеያ ኙሌеሏекե

^{Oczywiście, ze można wybaczyć zdrade (gdyby nikt nie wybaczal zdrady, możliwe, ze byłoby o polowe malzenstw na swiecie mniej . Ale zdradzajacy (w tym przypadku glownie ona) musi chcieć walczyc o związek - wyrazić jakas skruchę, czy ja wiem, chcec poprawy, przestać oszukiwać, tu tego nie ma - bo nie ma absolutnie zadnego zaufania} Zarchiwizowany Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi. Polecane posty Gość gość Witam. Piszę na tym forum bo opadam z sił już totalnie. Po latach wyzwisk ,poniżeń i pobiciu uciekłam od męża. Założyłam niebieską kartę i złozyłam doniesienie o znęcaniu się. Teraz mąż w dalszym ciągu ciągle wmawia mi ze kogoś mam, każdy brak zasięgu w moim telefonie kończy się dręczeniem że rozmawiam z tamtym itd dzisiaj zadzwoniła do mnie znajoma męża z informacją że mąż chce mnie śledzić. Wydzwania natrętnie i wmawia mi że jestem zwykłą kurwą. A wszystko tylko przez to że kiedyś kolega sobie zażartował z niego. Proszę jeśli jest ktoś kto przechodził przez to niech mi coś doradzi. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Z jakim "tamtym"? Coś krecisz Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość "Tamtego" w ogóle nie ma. Mąż go sobie wymyślił. Tzn kolega sobie raz z niego głupio zażartował że może kogoś mam i mąż sobie całego greya napisał Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Idz na policje,nagrywaj rozmowy,zostaw sms. Ja wyjechalam 600km od domu od takiego wariata,musisz zalozyc sprawe o nękanie,nie wiem w ogole na co czekasz Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Oj sory przeczytalam jeszcze raz ze zalozylas sprawe. To teraz wydzwaniaj na policje,masz niebieska karte to chodz do mopsu i dzielnicowego i wszystko opowiadaj,z czasem dostanie zakaz zblizania się. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość To alkoholik ? Jeżeli tak, to ma syndrom Otella. Do leczenia typa zgłoś. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Dziękuję za odpowiedź. Czyli rozumiem że uciekłaś? O nękanie też chyba założę mu sprawę. On chce mnie śledzić Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość A dlaczego nadal ma twoj numer telefonu? Powinnas byla zaczac od jego zmiany Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość Zmień nr telefonu dobrze ci radzą, zgłaszaj takie rzeczy na policji to on dostanie zakaz zbliżania się do ciebie. Jeśli nie pomoże to wyprowadź się bo nie będziesz miała życia. Ale zrób to konsekwentnie a nie najpierw zmienisz numer a potem napiszesz mu tylko krótkiego smsa jak się steaknisz Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gośćSylwia s Ja przez to przechodziłam ale mąż nie wmawia mi zdrady tylko usilnie chciałby w coś mnie wrobić żeby się ode mnie uwolnić ,wymyśla takie preteksty bo ma szmatę na boku i usilnie czegoś na mnie szuka żeby zwalić na mnie ,prawda jest taka że ja nie dam mu nigdy takiej satysfakcji bo nigdy nic na mnie nie lat liczył na to ze sama odejdę ,bił poniżał wyzywał ale ja nie pozwolę żeby jakaś szmata zajęła mój dom .Nie pójdę Chcę to niech sam idzie!! Nie pójdę mu na rękę!!i tez mnie to wykańcza bo ja jestem wierna a to on jest k****arz. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość właśnie jakim tamtym? i ta znajoma męża-coś mi tu śmierdzi. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gość To może idź do psychiatry. On Ci jakoś pomoże. Polecam doktor Kołodziej-Kowalską. Ja do nie chodziłam i jestem bardzo zadowolona, serdecznie polecam terapię u niej. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Popularne 8qPx.

28yhqlcnoz.pages.dev/65

28yhqlcnoz.pages.dev/86

28yhqlcnoz.pages.dev/48

28yhqlcnoz.pages.dev/11

28yhqlcnoz.pages.dev/73

28yhqlcnoz.pages.dev/30

28yhqlcnoz.pages.dev/69

28yhqlcnoz.pages.dev/84

dlaczego facet wmawia mi zdrade